20 кинчектӱни јастыра јолынаҥ кайра бурыганы оныҥ тынын ӧлӱмнеҥ аргадап алар деп, ол учун кӧп кинчектер ташталар деп, ол кижи билзин.
Чынын, чынын айдадым слерге: Мениҥ сӧзимди угуп, Мени Ийгенге бӱткени, ӱргӱлји јӱрӱмдӱ. Ол јаргылатпас – ӧлӱмнеҥ јӱрӱмге кечкен.
Айса болзо, каны јаҥыс карындаштарымды кӱнӱркедип, кезигин аргадап болорым.
Улус бойыныҥ ойгорлыгыла Кудайды билип албаган, мында Кудайдыҥ ойгорлыгы. Ол бӱдӱп турган улусты јарлыкташтыҥ «јӱӱлижиле» аргадаарга кӱӱнзеген.
Чине јок улусты таап аларга, чине јок улуска чине јок кижидий болгом. Кезиктерин де болзо аргадап аларга, ончозына ончозындый боло бергем.
Бойыҥа ла ӱредӱге ајарыҥкай бол, мында турумкай бол. Анайда эдип, бойыҥды да, сени угуп турган улусты да аргадап аларыҥ.
Мен, Павел, бойымныҥ колымла бичидим: мен тӧлӧп берерим. Сен бойыҥ да меге тӧлӱлӱ, ол тӧлӱ – сениҥ јӱрӱмиҥ, онызын айтпай да јадым.
Кыча дезе, табынала, кинчек чыгарып алат, эдилген кинчек – ӧлӱм экелет.
Оныҥ учун кандый ла быјардаҥ, бойыгарда толгон јаманнаҥ айрылып, јӱрегерге тарылып турган сӧсти јобожып алыныгар. Бу сӧс јӱрӱмигерди аргадап алар кӱчтӱ.
Бӱдӱп мӱргигени оору кижини аргадаар, оны Кайракан тургузар, кинчек эткен болзо, онызы ташталар.
Карындаштарым! Кемигер чындыктаҥ аза берзе, кемигер де оны кайра бурыза,
Элдеҥ озо бой-бойыгарга јаантайын карузып јӱригер, нениҥ учун дезе сӱӱш кӧп кинчектерди таштаттырып јат.
Баштапкы тирилиште ӱлӱзи бары кежиктӱ ле агару. Олорды экинчи ӧлӱм бийлеп болбос, је олор Кудайдыҥ ла Христостыҥ абыстары болор, Оныла кожо муҥ јыл башкарар.