1 Эмди угыгар, слер, байлар! Ыйлагар, сыктагар, – слерге кату-јобол келип јат.
Кӱн чыгып, изип баштайт, изӱдеҥ ӧлӧҥ какшайт, оныҥ ӧҥи ӧчӱп, јаражы јоголып јат. Анайып бай да кижи бойыныҥ керектериле кожо чалдыгар.
Слер дезе јоктуны јабыс кӧрдигер. Слерди байлар кыстап турган эмес беди, слерди јаргыга олор апарып турган эмес беди?
Эмди угыгар, мынайда айдып јӱргендер: «Бӱгӱн эмезе эртен мындый да калага барарыс, ондо бир јыл јӱрӱп, садыжып, кирелте аларыс».
Ачуланыгар, ыйлагар, сыктагар. Каткыгар ый боло берзин, сӱӱнчигер – кунук.