9 Је экијӱстенип турган болзогор, кинчек эдип, Јасак бузаачылар болуп каладыгар,
Ол келеле, кинчек, ак-чек ле јаргы не болгонын улуска ачар.
Слердиҥ кемигер Менеҥ кинчек таап айдар? Мен чынды айдып турган болзом, Меге не керек бӱтпей јадыгар?
Олор мыны угала, уйадына чыдабай, јаан јаштуларынаҥ баштайла, ээчий-деечий јӱре бердилер. Артып калганы јаҥыс Иисус ла ортозында турган ӱй кижи болды.
Айдарда, Петр айдып баштады: – Кудай улустыҥ чырай-бӱдӱжине кӧрбӧй турганын эмди чындаптаҥ оҥдоп јадым.
Јасактыҥ некеп турганын эткениле Кудайдыҥ алдында кем де актанып болбос. Јасак ажыра кинчек ачылат ине.
Ончозы судурлап турза, бӱтпей турган кижи эмезе билбес кижи кирип келзе, Кудай оныҥ кинчектерин слер ажыра иле эдип, јаргылаар.
Јасакка эмес, Кудайга болуп јӱрерге, Јасак ажыра ӧлӱп калгам. Бойымды Христосло кожо кере тарткам.
Кинчек эдеечи кандый ла кижи јарамасты да эдет. Кинчек – ол јарамас.
Ол кажы ла кижини јаргылаарга келип јат. Ол кажы ла кижини Кудайга удура эткен јаман керектери учун, Кудайы јок јӱрген кинчектӱлерди Ого удура айткан ончо кату сӧстӧри учун јаргылаар».