Titonë 3:3 - Dhjata e Re 1827

³ Sepse qem edhe nevet njëherë të marrë, të pabindurë, të humburë, skllevt’ e dëshërimevet e çdolloi pëlqimevet tuke rruarë ndënë të keqe e ndë zili, t’urrierë nga bota, e tuke urrierë njeri-jatërinë.

Titonë 3:3 Iomraidhean Croise

Mattheo 21:29

Edhe ai u përgjegj, e i tha: Nukë dua. Më pastaj ndërroi mëndnë, e vate.

Lluka 21:8

Edhe ai u tha: Kini kujdes të mos gënjeneni, se shumë do të vijënë ndë ëmër tim e të thonë, se jam unë. E koha u afërua. Mos viji dha pas ature.

Ioanni 8:34

U përgjegj mb’ata Iisui: Vërtet, vërtet u thom juvet, që cilido që bën fajnë, është skllav i fajit.

Romanë 11:30

Sepse sikundrë nukë besuatë edhe juvet njëherë mbë Perndinë, e ndashti u eleisi Perndia për pabesllëkn’ e këture.

Romanë 6:12

Le të mos mbretërojë adha faji ndë kurm tuaj të vdekurë, që të shërbeni mbë të ndë dëshërime të tij.

Romanë 6:17

Po lëvdimi i qoftë Perndisë, që juvet jeshëtë ropt’ e fajit, po digjuatë me zëmërë sikundrë qe kanoni i dhidhahisë që u kanonistë.

Romanë 6:22

Ma ndashti sepse shpëtuatë nga faji e u bëtë rop te Perndia, kini mbrodhë tuaj për shënjtërim, e të pastajmenë jetë të pasosurë.

Romanë 6:6

E dimë këtë na, që njeriu inë i vjetëri u kruqas bashkë me Krishtinë, që të prishej trupi i fajit, të mos punojëmë na më ndë faj.

2 Korinthi 12:20

Sepse trëmbem, mos nuk’ u gjej juvet sikundrë dua mbë t’ardhurë, e juvet mos nukë më gjeni sikundrë më doi, se mos gjëndenë ndër ju filloniqira, zilira, zëmërime, qartëra, katigorira, kallëzime, të mbajturë mbë të madh, të paqëndruarë.

Gallatë 6:3

Sepse nd’i duketë ndonjëit se është gjë, pagjene ai gënjen vetëhen’ e tij.

Kollosait 1:21

E juvet që jeshëtë njëherë të larguarë e armiq ndë Shpirt për punëra të liga, ndashti u paqcoi.

Kollosait 3:7

Mb’ato të këqia patë ecurë edhe juvet njëherë, kur rrojëtë mbë to.

2 Timothe 3:13

Ma njerëzit’ e këqinj e gënjeshtjarëtë do të venë nga e keqa ndë të më të keqe, tuke gënjierë botënë e tuke gënjierë ata nga bota.

2 Timothe 3:6

Sepse nga këta janë ata që hijënë ndëpër shtëpira, e skllavosjënë grazatë që janë ngarkuarë me faje, e hiqenë ndë çdolloi dëshërime.

Titonë 1:16

Molloisjënë se njohënë Perndinë, e me të bënat’ e ture e arnisjënë, sepse janë të ndierë, e të pabindurë, e të pavëjierë mbë çdofarë punë të mirë.

Titonë 2:12

Që na dhidhaks nevet të arnisjëmë të pabesllëknë edhe dëshërimet’ e jetësë, e të rrojmë ndë këtë jetë me urtëci, me të drejtë, e me besë të mirë.

Iakovit 1:26

Ndë duketë mbë juvet ndonjë që ësht’ i frikuarë i Perndisë, e nuk’ i vë frë gojësë tij, po gënjen zëmërën’ e tij, këtij frik’ e Perndisë s’i vëjen gjë.

1 Petrosë 1:14

Si djelmt’e të digjuarësë mos pleksi me dëshërime të para, që keshëtë ndë kohë të së padijturit suaj.

Apolalipsi 12:9

E u hodh poshtë ai dhrakoni i madh, ai gjarpëri i lashtë, që quhetë djall edhe Satana, ai që gënjen gjithë dhenë, u hodh mbë dhe; e bashkë me të u hodhë poshtë edhe ëngjëllit’ e tij.

Apolalipsi 13:14

E pllaneps ata që rrinë mbi dhe, për çudira që ju dha asaj urdhër të bën përpara bishësë; e thosh mb’ata që rrijnë mbi dhe, të bëijnë ikonë bishësë, asaj që kish plagën’ e thikësë, e rroi.

Apolalipsi 18:2

E thirri fort me zë të madh, e tha: Ra, ra Vavillona e madhe, e u bë të ndënjurë të dhemonëvet, e hapsanë e çdo shpirtit të pëgërë, e çdo shpezet së pëgërë e së urrierë.