22 E si e ndienë, u çuditnë, e e lanë atë, e iknë.
Ja, unë u dërgoj juvet posi dhëntë ndë mes të ulqëret; bëhuni dha të mënçurë posi Gjërpijtë, edhe të butë posi pëllumbatë.
E si digjuanë turmët’ e njerëzet, u çuditnë ndë dhidhahi të tij.
E ndonjë nukë mund t’i përgjegjej atij fjalë, as kuturisi njeri që nga ajo ditë të piesë atë më.
Edhe Iisui si digjoi këtë, u çudit e thotë mb’ata që vijnë pas si: Me të vërteta u thom juvet, që as ndë Israil nukë gjeçë kaqë besë.
E kërkoijnë ta zijn’ atë, po trëmbëjnë nga turma, se e kupëtuanë, se për ata e tha paravolinë, e e lanë atë, e iknë.
Sepse unë do t’u ap juvet gojë edhe sofi, që mb’atë do të mos mundjënë të rrinë kondrë, e të përgjegjenë armiqtë tuaj.
E s’mundnë të qëndroijnë kondrë ndë sofi e ndë Shpirt që flit.
Fjala juaj le të jetë kurdo me hir, bulmuarë me kripë, kaqë të diji juvet qish të përgjegji sicilitdo.