13 E ndë qoftë që ta gjejë atë, me të vërteta u thom juvet, se gëzonetë për atë më tepër se për të nëntëdhjet’ e nënta, që s’qenë humburë.
Ç’u duketë juvet, ndë pastë ndonjë njeri njëqind dhënt, e t’i humbasë një nga ato, nukë lë të nëntëdhjet’ e nënta, e vete ndëpër male të kërkojë të humburënë?
Kështu nuk’ ësht’ urdhëri përpara jatit suaj që është ndë Qiell, që të humbasë një nga këta të vogjëlitë.
Nukë gëzonetë mbë të shtrëmbërënë, po e bën gëzimn’ e saj mbë gëzim të së vërtetësë.
Sepse gjuqi ësht’ i pandëjesë mb’atë që nukë bëri ndëjesë, ma ndëjesa mburretë kondrë gjuqit.