2 Edhe ëmëret’ e së dimbëdhjet’ Apostollëvet janë këto: I pari Simoni, që quhetë Petro. Edhe Andhrea vëllai tij. Iakovoi i Zevedheosë, edhe Ioanni vëllai tij.
E si ecën Iisui afër detit së Galileësë pa di vëllazër, Simonë që quhej Petro, edhe Andhreanë vëllan’ e tij, që vijnë rrjetëtë ndë det (se qenë pishkëtorë).
E si vate më teje, pa di të tjerë vëllazër, Iakovonë edhe Ioanë, të bijtë e Zevedheosë që rrijnë ndë varkë bashkë me baban’ e ture Zevedheonë, e dërtoijnë rrjetët’ e ture, e i thirri edhe ata.
Ashtu edhe Iakovonë edhe Ioannë, të bijt’ e Zevedheosë, që qenë shokë të Simonit, e i thot’ Iisui Simonit: Mos u trëmb se sot di e parë, do të zëç njerëz.
E si u kthienë apostojtë, i rrëfienë atij gjith’ ato që bënë. E si i mori ata me vetëhe, u hoq mbë një vënd të shquarë të qutetit që quhetë Vithsaidha.
U lëshua dha e vate te Simon Petrua edhe te tjatëri mathiti që kish Iisui të dashurë, e u thot’ ature: E ngrijtinë Zotnë nga varri e nukë dimë ku e vunë atë.
Qenë gjithë bashkë Simon Petrua, edhe Thomai që quhej Dhidhimo, edhe Nathanaili, që qe nga Kanaja e Galileësë, edhe bijt’ e Zevedheosë edhe di të tjerë nga mathitejt’ e tij.
E Petrua si u kthie mbë të prapë, sheh që i vin pas ai mathitiu që qe i dashurë te Iisui, ai që pat rarë mbë gjoks të tij, e i pat thënë: Zot, cili ësht’ ai që do të të paradhosjë?
E poqë hinë ndë shtëpi, hipnë ndë hoçore, tek rrijnë e pritnë Petrua, edhe Iakovoi, edhe Ioanni, edhe Andhrea, Filippoi edhe Thomai, Varthollomeua edhe Mattheua, Iakovoi i biri Allfeosë, edhe Simon Zilloteu, edhe Iudha vëllai i Iakovit.
Simeon Petrua, ropi e apostolli i Iisu Hristoit, mb’ata që të tillënë kanë marrë bara mbë nevet me short besënë me të drejtë të Perndisë sanë e të Sotirit Iisu Hristoit.
Unë plaku mbë Eklektinë zonjënë, edhe mbë djelm të saj, mb’ata që i dua unë me të vërtetë, edhe jo unë vetëmë, po edhe gjith’ ata që njohnë të vërtetënë.
Apokalipsi Iisu Hristoit, që ja pat dhënë atij Perndia t’u dëftojë ropet së tij ato punëra që duhetë të bënenë shpejt. E ai si i dërgoi me anë të Ëngjëllit së tij i shënoi mbë ropn’ tij e tij Ioannë.
Unë Ioanni, vëllai juaj, e shoku juaj mbë shtrëngim, e mbë mbretëri, e mbë durim të Iisu Hristoit, u gjëndçë ndë nisi që quhetë Patmo, për fjalë të Perndisë e për martiri të Iisu Hristoit.
E unë Ioanni (jam) ai që paçë e digjova këto punëra; e kur i paçë parë e digjuarë, raçë përmbis ndë këmbë të ëngjëllit që më dëfton këto punëra për të falurë.