Pra andaj u thom juvet, mos mëndoneni ndë shpirt tuaj, ç’do të hai, edhe ç’do të pii, edhe ndë kurm tuaj ç’do të vishni; mos nuk’ është shpirti më i ndërçurë nga të ngrënëtë, edhe kurmi nga të veshuritë?
Rriji zgjuarë mbë vetëhe tuaj, të mos u rëndonenë zëmëratë tuaj mbë të pirë, e mbë të dejturë, e mbë silloi të kësaj jetet, e ju vijë sipër mbi ju me ksafni ajo ditë.
Unë ndashti vetë Pavllua u vë juvet mbë be, për të butë e t’ëmblë të Krishtit, unë që faqe mbë faqe jam tapino ndër juvet, e kur jam mërguarë kam tharos mbë juvet.
Që të mos liri vetëhenë tuaj që të lozë kaqë shpejt nga mëntë tuaj, as të mos trëmbi, as nga Shpirti, as nga fjala, as nga karta qenehu shkruarë nga nesh, sikur u afërua dita e Krishtit.
Tuke ksetaksurë kohënë a ç’lloi kohë të shënuarë nga ai që qe mbë ta Shpirti i Krishtit që tha më përpara të pësuarat’ e Krishtit, e nderetë më të pastajme.