Tona-ah Cai Pakhra mah palung anghoehaih hoiah a koisak moa, “Kam Pa, van hoi long Angraeng! Palungha kaminawk hoi thoemkop kaminawk khae hoitoah na hawk ih to thoemkophaih ka tawn ai kaminawk khaeah namtuengsak pongah ka kawnh parai. Ahlong, Pa, hitiah coenghsak hanah na koeh ih roe boah ni.
“Pa, naa na krak nahaeloa hi patang khanghaih boengloeng hae kai khae hoitoah na la pae ving rae ah. To-e loa kai koehhaih ih om aiah na koehhaih batiah oh na soe,” tiah a naa.
Jesuh mah, “Palung angpho parai, Timaw ka thuih han? ‘Pa, ahi tue hae ka nuiah na phasak hmah,’ ka tih han maw? To-e ahi patang khanghaih tue hae ka hmak hanah ni loa kangzoh.
Pa, na hmin loa lensawkhaih oh na soe!” tiah a tih. Tona-ah van hoi-ih lok mah, “Lensawkhaih kang paek pacoeng boah moa kang paek let bae han vop,” tiah a naa.
Hmuen cungriboih hae Sithaw ih amsakhaih hoi pahloehaih coek ih batiah a oh king; Khrih hoiah angpaehhaih ranghoiah angmah ih kami ah oh hanah Sithaw mah aicae hae ang qoih; ato loa angmah amsakhaih iah oh moa atangsuek nahoitoah pahloe coek iah boah ni.
Sithaw loa a ciinghaih ih hoi panoekhaih ih kacung hoiah a patoep tangcae ih to a sak moa Khrih ranghoiah acungsak hanah tamqu lamah amsakhaih ih to aicae khaeah amtuengsak boah.
Sithaw mah aicae ang pahlong moa angmah ih kami ah oh hanah ang kawkhaih ih loa aicae mah hmuen sak thaih ih pongah na ai moa angmah ih patoephaih hoi tahmenhaih a tawnh pongah ni. Hi tahmenhaih hae atue amtong ai nahlanah Khrih Jesuh ranghoiah ang paek.