Marcus 5:5 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)5 Agus ḃíoḋ sé i gcóṁnuiḋe, do ló agus d’oiḋċe, ins na h-uaġnaiḃ agus ins na cnocaiḃ, ag liúiriġ agus ’ġá ġearraḋ féin le cloċaiḃ. Faic an caibideilNa Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)5 Agus ḃíoḋ sé i gcóṁnaiḋe, oiḋċe agus lá, ins na tuambaí agus ar na sléiḃte, ag screadaiġ agus ġá ġearraḋ féin le cloċa. Faic an caibideilTiomna Nua 1951 (de Siúnta)5 Agus do ḃíoḋ sé i gcóṁnaiḋe, d’oiḋċe agus de ló, ins na tuamaiḃ agus ar na cnocaiḃ, ag screadaiġ agus ’g‐a ġearraḋ féin le cloċaiḃ. Faic an caibideilAn Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)5 Agus do ḃíoḋ sé do ġnáṫ, do ló agus doiḋċe, ar na sléiḃtiḃ, agus annsna túamuiġiḃ, ag éiṁġe, agus da ġearraḋ féin ré cloċaiḃ. Faic an caibideil |
Is ó’n ndiaḃal, ḃúr n-aṫair, siḃ-se, agus isiad na neiṫe a ṫaiṫneann le nḃúr n-aṫair a ḋeineann siḃ. Dúnṁarḃṫóir ab eaḋ é sin ó ṫusaċ, agus níor ṡeasaiṁ sé sa ḃfirinne, óir ní’l fírinne ann; nuair a laḃrann sé an t-éiṫeaċ laḃrann sé an níḋ is leis féin, óir tugann sé an t-éiṫeaċ agus isé aṫair an éiṫiġ é.