Marcus 11:2 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

² Agus duḃairt sé leó: Téiġiḋ do’n ḃaile úd ṫall os ḃúr gcóṁair, agus nuair a raġaiḋ siḃ isteaċ ann ġeoḃaiḋ siḃ ann ceangailte, searraċ nár ṡuiḋ aon duine riaṁ fós air; sgaoiliḋ é, agus tugaiḋ ċúġam é.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

² Agus deir sé leo: Téiġigiḋ isteaċ san ḃaile sin ṫall ós ḃur gcóṁair, agus cóṁ luaṫ agus raċas siḃ isteaċ annsin ġeoḃaiḋ siḃ searraċ ceangailte naċ ndearna aon duine marcaiḋeaċt air ariaṁ go fóill: scaoiligiḋ agus taḃairigiḋ annseo é.

Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Téiġiḋ go dtí an baile beag úd ṫall os ḃúr gcóṁair: agus nuair raċas siḃ isteaċ ann, do‐geoḃaiḋ siḃ ceangailte ann searraċ nár ṡuiḋ aon duine riaṁ air; scaoiliḋ é, agus taḃraiḋ liḃ é.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Agus a duḃairt sé ríu, Imṫiġiḋ don ḃaile úd ṫall as ḃur gcoṁair, agus mar ráċtáoi a sdeaċ ann, do ġeuḃṫáoi searraċ ceanguilte, ar nár ṡuiḋ éunduine ríaṁ; sgáoiliḋ é, agus taḃruiḋ liḃ é.

Marcus 11:2 Iomraidhean Croise

Marcus 11:1

Agus nuair a ṫánadar i n-aice Ierúsalem agus Ḃetánia ag Cnoc na n-Ola-ċrann, ċuir sé ċun siuḃail beirt d’á ḋeisgiobulaiḃ,

Marcus 11:3

Agus má deir aoinne liḃ, Cad é sin agaiḃ ’á ḋéanaṁ? abraiḋ: Teastuiġeann sé ó’n dTiġearna; agus leigfiḋ sé liḃ é, gan stad, anso.