Lúcas 4:2 - Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

² Ar feaḋ daċad lá, agus do cuireaḋ caṫ air ó’n annsprid; agus níor iṫ sé bia i gcaiṫeaṁ na h-aimsire sin; agus nuair a ḃí an aimsir caiṫte ṫáinig ocras air.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

² Ar feaḋ ḋá ḟiċid lá, agus ċuir an diaḃal caṫuġaḋ air. Agus níor iṫ sé dadaṁ ins na laeṫe sin, agus nuair a ḃí siad caiṫte, ḃí ocras air.

Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² ar feaḋ dá ḟicid lá, agus an diaḃal ag cur caṫuiġṫe air. Agus níor iṫ sé éinniḋ i n‐imṫeaċt na laeṫeanta sin, agus nuair do ḃí deireaḋ leo, do ḃí ocras air.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Feaḋ ḋá ḟiċead lá an díaḃal ag cur ċaṫuiġṫi air. Agus níor iṫ sé uí ar biṫ ann sna laéṫiḃ sin: aċd ar na gcríoċnnġaḋ, ann sin do ġaḃ ocras é.

Lúcas 4:2 Iomraidhean Croise

Maitiú 21:18

Agus ar maidin, agus é ag teaċt ċun na caṫaraċ, bí ocras air;

Maitiú 4:2

Agus nuair a ḃí trosgaḋ déanta aige ar feaḋ daċad lá agus daċad oiḋċe, ansan do ṫáinig ocras air.

Lúcas 4:3

Agus duḃairt an diaḃal leis: Má’s tu Mac Dé abair leis an gcloiċ seo go ndéanfaḋ arán di.

Eoin 4:6

Ansan iseaḋ ḃí tobar Iácóib. Ḃí Íosa tuirseaċ ó’n mbóṫar agus do ṡuiḋ sé mar sin os cionn an tobair; tímpal an séṁaḋ h-uair ab eaḋ é.