Hag, otta, an teylu oll re dhrehevis erbynn dha vaghteth, hag i re leveris, “Delirv yn-bann ev neb a weskis y vroder, may hyllyn y worra dhe'n mernans rag bewnans y vroder a ladhas; ha ni a dhistru an her ynwedh.” Yndella y tifeudhons ow holenn vew yw gesys, ha ny as dhe'm gour naneyl hanow na remenant war enep an norvys.’