Sentados para comer, ergueron os ollos e viron unha caravana de ismaelitas que viña de Galaad, cos camelos cargados de especias, de bálsamo e resina, camiño de Exipto.
Pasaron unhas caravanas madianitas, e os irmáns tiraron a Xosé do fondo do pozo. Por vinte moedas de prata vendérono ós ismaelitas, que o levaron a Exipto.
Ioax, rei de Israel, respondeulle a Amasías, rei de Xudá: —"O espiñeiro de Líbano mandou dicir ó cedro de Líbano: dáme a túa filla por muller para o meu fillo; mais pasaron as feras do Líbano e esmagaron o espiñeiro.
E chegou onda os veciños de Succot e dixo: —"Velaquí a Zébah e a Salmuná, polos que me aldraxastes, dicindo: E logo xa amarraches a Zébah e Salmuná, de xeito que deamos pan ós teus homes derreados?"
E dixo ós veciños de Succot: —"Dádenos, por favor, uns moletes de pan para a xente que me segue, pois están derreados e estou abouxando a Zébah e Salmuná, reis de Madián".