Xénese 8:1 - Biblia SEPT

¹ Deus pensou en Noé e nos animais e gandos que estaban con el na arca. Fixo pasar un vento pola terra, e as augas comezaron a minguar.

Xénese 8:1 Iomraidhean Croise

Xénese 19:29

O destruír as cidades da veiga, Deus pensou en Abraham, e librou a Lot do aniquilamento das cidades onde estaba.

Xénese 30:22

Deus acordouse de Raquel, escoitouna e abriulle o seo.

Xénese 9:10

con todos os animais que están convosco, os paxaros, os gandos e as feras todas do monte, cantos saíron da arca e agora viven na terra.

Nehemías 13:14

—"Acórdate de min, meu Deus, por todo isto, e que non se borre diante de ti a miña fidelidade respecto da casa do meu Deus e do seu servizo".

Nehemías 13:22

Despois, ordenei ós levitas que se purificasen para viren gardar as portas, co fin de santificar o día do sábado. —"Por todo isto, acórdate de min, meu Deus; ten piedade de min segundo a túa grande fidelidade".

Nehemías 13:29

—"Acórdate deles, meu Deus, porque lixaron o sacerdocio e a alianza do sacerdocio e dos levitas".

Nehemías 13:31

restablecín tamén a ofrenda de leña, nas épocas fixadas, o mesmo cás primicias. "Acórdate de min, meu Deus, para ben".

XOB - A Biblia Galega (Ed. SEPT) 12:15

Se contén as chuvias, sécase todo; pero déixaas ir, e revolven a agra.

XOB - A Biblia Galega (Ed. SEPT) 14:13

Quen me dera que me acochases no Xeol, que me escondeses mentres non pase a túa ira e que me deses prazo para de min te lembrares!

Salmos 105:42

Abofé, lembrouse da promesa que lle fixera ó seu servo Abraham.

Salmos 106:4

Recórdame, Señor, polo amor ó teu pobo, visítame coa túa salvación,

Salmos 115:12

Que o Señor se lembre de nós e nos bendiga: bendita a casa de Israel, bendita a casa de Aharón,

Salmos 132:1

Cántiga das subidas. Señor, tenlle en conta a David as súas moitas aflicións,

Salmos 136:23

No noso abatemento acórdase de nós, porque o seu amor é eterno,

Salmos 137:7

Tómalles contas, Señor, ós edomitas do día de Xerusalén, cando dicían: —"Arrasádea, arrasádea, ata os alicerces".

Salmos 29:10

O Señor pon o asento sobre as augas, pon asento de rei eterno.

Salmos 36:6

A túa misericordia, Señor, alcanza o ceo, a túa fidelidade chega ás nubes.

Éxodo 14:21

Moisés alongou a man sobre o mar, e o Señor removeuno cun vento forte do leste, que soprou toda a noite, ata secar o mar, coas augas partidas.

Éxodo 15:10

Pero botaches ti un sopro, e cubriunos o mar, afundíronse coma chumbo nas augas embravecidas.

Éxodo 2:24

Deus escoitou o seu pranto, lembrou o seu pacto con Abraham, con Isaac e con Xacob,

Proverbios 25:23

O vento nordés pare chuvias; a lingua murmuradora, facianas irritadas.

Isaías 44:27

Di: "Océano, seca; vou secar os teus ríos".

Xeremías 50:38

Unha espada está sobre as súas augas, que estarán secas. É un país de ídolos que enlouquece con figuras monstruosas.

Amós 8:7

Xura Iavé pola soberbia de Xacob: "Endexamais non esquecerei os seus delitos.

Xonás 4:11

E non me vou eu aflixir e compadecer da grande cidade de Nínive, onde hai máis de cento vinte mil persoas que non distinguen entre a súa dereita e a súa esquerda, a máis de moitos animais?

Nahum 1:4

(Guímel) Arremete contra o mar e faino secar, e todos os ríos quedan esteados. (Dálet) Murchan Baxán e o Carmelo, e tamén a flora do Líbano.

Habacuc 3:2

Señor, oín o teu renome; venerei, Señor, as túas obras. No decurso dos anos fainas revivir, móstraas no decorrer dos tempos; na ira lémbrate da misericordia.

Zacarías 10:11

O Señor cruzará a marusía e petará nas ondas e secarán todas as profundidades do Nilo. Humillará a soberbia de Asiria e retirará o cetro de Exipto.

Números 10:9

Cando teñades que saír á guerra, no voso país, contra o inimigo que vos ataca, tocaredes as trompetas con estrondo e o Señor Deus voso acordarase de vós, e seredes liberados dos vosos inimigos.

Números 22:32

E díxolle o Anxo do Señor: —"Por que lle batiches por tres veces á túa burra? Son eu quen se opón a ti, pois o teu camiño é perverso e contrario a min.

Apocalipse 16:19

Deste xeito, a gran cidade partiu en tres anacos, as cidades dos xentís viñéronse abaixo e á gran Babilonia chamárona perante Deus para lle dar a cunca do viño da súa fervente ira.

Apocalipse 18:5

Os seus pecados fóronse amoreando ata o ceo, e Deus recordou as súas iniquidades.

1 Samuel 1:19

Pola mañá erguéronse cedo e foron prostrarse diante do Señor. Despois puxéronse de volta e chegaron a Ramah, á súa casa. Elcanah achegouse a Ana, súa muller, e o Señor acordouse dela.