O Señor Deus formou de terra as feras do monte e os paxaros do ceo, e presentoullos ó home, para ver que nomes lles puña. Cada ser vivo levaría o nome que o home lle puxese.
O lobo e o año pacerán xuntos, e o león comerá palla coma o boi, pero a serpente terá de comida o po. Non farán mal nin provocarán matanza en todo o meu santo monte —dío o Señor—.
As cegoñas do ceo coñecen todas o tempo da súa volta, as rulas, as andoriñas e os grous volven no seu tempo; pero o meu pobo non recoñece o mandato do Señor.
Alí xa non hai máis nin grego nin xudeu, circuncisión nin non circuncisión, estranxeiro nin bárbaro, escravo nin libre, senón que Cristo é todo en todos.
