11 Noé tiña seiscentos anos, e era o día dezasete do segundo mes, cando se espalancaron as fontes do abismo, en riba do firmamento, e se abriron as comportas do ceo.
O que o oficial do rei lle respondera: —"Aínda se o Señor abrise fiestras no ceo, pasaría tal cousa?" O que Eliseo respondera: —"Halo ver cos teus ollos, pero ti non o probarás".
O oficial que daba o seu brazo ó rei para apoio replicoulle ó home de Deus: —"Aínda que abrise Deus fiestras no ceo, pasaría tal cousa?". El respondeulle: —"Halo ver cos teus ollos, pero ti non o probarás".
E sucederá que o fuxitivo do terror caerá na cova, e quen sae do medio da cova caerá na trampa. Si, as xanelas que hai na altura féchanse e abalan os alicerces da terra.
A min non me tedes respecto? —é o Señor quen fala—. Non tremedes ante a miña presenza? Eu son o que puxen a area de lindeiro para o mar: marxe eterna que el non traspasa; enfurécense as súas ondas, pero non son capaces, revólvense, pero non traspasan a marxe.
Pois así fala o meu Señor, Iavé: —Cando eu te converta en cidade asolada, coma as cidades onde xa non se habita; cando eu erga o Abismo sobre ti, e te cubran as grandes augas,
Traede todo o décimo á casa do tesouro. Para que haxa comida no meu templo. Si, poñédeme a proba —fala o Señor dos Exércitos—, para ver se eu non vos abro as comportas do ceo, para librar sobre vós a bendición ata que nada quede na miña man.
Cando anden dicindo: "paz e seguridade", daquela caerá de súpeto sobre eles a desfeita, do mesmo xeito que lle veñen as dores á muller embarazada; e, de certo, non han de escapar.