Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Xénese 5:22 - Biblia SEPT

22 Andou o camiño con Deus. Despois de lle nacer Metuxalén viviu aínda trescentos anos, e tivo outros fillos e fillas.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Xénese 5:22
38 Iomraidhean Croise  

Abram tiña noventa e nove anos, cando se lle apareceu o Señor para lle dicir: —"Eu son o Deus Xadai. Camiña de acordo comigo e se perfecto.


E el respondeume: O Señor, con quen andei sempre, mandará contigo o seu anxo. El dará boa fin á túa viaxe, e atoparás muller para o meu fillo na miña parentela, na familia de meus pais;


E bendiciu a familia de Xosé: —"O Deus ante quen camiñaron meus pais, Abraham e Isaac, o Deus que foi o meu pastor, desde que existo ata hoxe,


Henoc tiña sesenta e cinco anos cando lle naceu Metuxalén.


Por xunto viviu trescentos sesenta e cinco anos.


Andou o camiño con Deus, e logo desapareceu, porque Deus o levou.


Esta é a historia de Noé. Noé era un home xusto, enteiro, entre as xentes do seu tempo. Seguía os camiños de Deus.


Dese xeito cumprirá o Señor a promesa que fixo: se os teus fillos fan o que é debido, camiñando diante de min con sinceridade de corazón e de espírito, non che faltará un descendente no trono de Israel.


—"Ai, Señor, tenme en conta que sempre andei con sinceridade e integridade diante de ti, e que fixen o que é debido ós teus ollos". E rompeu a chorar, desfeito en bágoas.


Camiñarei á vista do Señor na terra da vida.


Cántiga das subidas. Ditosos os que temen ó Señor e van polos seus camiños.


Teño ó Señor sempre diante; con El á dereita non caerei.


A miña conduta é inocente. Sálvame; ten compaixón de min.


Quero pagar, Deus, os votos que che fixen, eu cumprirei a acción de grazas.


Ensíname, Señor, os teus camiños, e andarei coa túa verdade; recolle o meu corazón no temor do teu nome.


O Señor díxolle a Moisés: —"Vou facer chover un pan do ceo para vós. O pobo sairá e collerá o que lle cumpra para o día. Quero poñelo á proba, para ver se anda ou non coa miña lei.


Arrástrame contigo: Corramos! Introdúzame o Rei na súa alcoba. Folguémonos en ti, ledas abondo, Loemos os teus amores máis có viño. Que ben fan en te amaren!


A Efraím, para que lle volverán a servir os ídolos? Eu son, eu, quen o escoito e teño coidado del. Eu son coma o ciprés sempre verde, en min atópase froito para ti.


Andarei entre vós, serei o voso Deus e vós seredes o meu pobo.


Camiñarán dous xuntos se antes non se deron cita?


Si, todos os pobos camiñarán, cada un no nome do seu deus, pero nós camiñaremos no nome do Señor, o noso Deus, para sempre xamais.


"Home, xa se che explicou, que é o bo, que é o que o Señor pide de ti: practicar a xustiza, amar a fidelidade e comportarte humildemente co teu Deus".


Na súa boca houbo sentencia verdadeira e falsidade non se atopou nos seus labios. Con paz e con rectitude camiñou comigo, e a moitos fíxoos apartar da iniquidade.


Ambos eran xustos ante Deus, pois gardaban sen fallas os seus mandamentos e preceptos.


Daquela, a Igrexa tiña paz en toda a Xudea, Galilea e mais Samaría. Crecía coma un edificio, progresaba na fidelidade ó Señor e coa asistencia do Espírito Santo ía aumentando en número.


Como consecuencia: nin resto de condenación hai agora para os que están unidos a Cristo Xesús.


Fóra disto, que cadaquén viva conforme o Señor lle asignou, no estado en que Deus o chamou. Tal é o que dispoño en todas as igrexas.


Que consenso pode haber entre o templo de Deus e mais os ídolos? Nós somos templo de Deus vivo; así o dixo Deus: hei vivir e camiñar con eles; serei o seu Deus e eles serán o meu pobo.


Mirade, logo, con tino como camiñades: non coma atolados senón coma sensatos,


non lles fagades caso ás palabras de tal profeta ou ao tal soñador de soños; pois o Señor, o voso Deus, estavos pondo á proba, para saber se de verdade amades o Señor, o voso Deus, con todo o voso corazón e con toda a vosa intención.


Constituirate o Señor nun pobo consagrado a El, tal como cho xurou, se ti cumpres os mandamentos do Señor, o teu Deus, e camiñas polos seus vieiros.


Seguide todo o camiño que vos mandou o Señor, voso Deus, e deste xeito viviredes, seredes felices e alongaredes os días que recibiredes en herdanza.


Así daredes coma froitos toda clase de obras boas e medraredes no coñecemento de Deus;


Cos de fóra andade con moito tino, aproveitando as ocasións.


Aconsellándovos cariñosamente ou con firmeza que vos comportásedes como merece o Deus que vos chamou ó seu Reino e gloria.


Polo demais, irmáns, pedímosvos con insistencia coma cristiáns que, xa que aprendestes de nós como cómpre andar para contentar o Señor, que sigades así e que progresedes aínda máis.


Pero se nós vivimos na Luz, do mesmo xeito que El está na Luz, entón estamos en comuñón uns cos outros e o sangue de Xesús, o seu Fillo, estanos purificando de todos os pecados.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan