2 Cando se lles acabaron as provisións que trouxeran de Exipto, Xacob díxolles a seus fillos: —"Volvede alá, e mercade qué comer".
A fame apertaba en Canaán.
—"Escóitanos, señor. Nós xa viñemos outra vez para mercarmos víveres.
Respondeulle Xudá: —"O home aquel xurounos: Non vos quero ver diante de min, se non está convosco voso irmán.
Se consentes, pois, que veña connosco noso irmán, iremos alá e poderemos mercar víveres.
Cando noso pai nos mandou: Volvede alá e mercade algo que comer,
Mellor é un pouquiño con temor do Señor, ca moreas de bens con inquedanza.
Por diante da desfeita vén o orgullo, e antes da caída, a fachenda.
Mira unha leira e mércaa, e co que producen as súas mans planta unha viña.
Se algún non coida dos seus e maiormente dos da propia familia, renega da fe, é peor ca un non crente.