Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Xénese 42:36 - Biblia SEPT

36 Xacob díxolles entón: —"Ídesme deixar sen fillos! Xosé xa non está e Simeón tampouco. E agora queredes levar tamén a Benxamín. Todo cae riba de min".

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Xénese 42:36
21 Iomraidhean Croise  

Que o Deus todopoderoso faga que teña dó de vós e deixe vir convosco a voso irmán e a Benxamín. Canto a min, se teño que quedar só, quedarei".


E a vós non vos viñeron tentacións que superen as forzas humanas. Fiel é Deus, que non consentirá que teñades tentacións superiores ás vosas forzas: coa tentación havos dar tamén os medios para poder saír dela.


Que máis se pode dicir despois disto? Se Deus está connosco, quen contra nós?


Sabemos ademais que todo colabora para o ben dos que aman a Deus, dos que foron escolleitos segundo os seus designios.


Axiña Xesús, dándolle a man, agarrouno e díxolle: Home de pouca fe, por que dubidas?


Non teñas medo, que estou contigo; non mires con medo, que eu son o teu Deus. Fortalecinte e axudeite, collinte coa miña destra vitoriosa.


Eu pensaba: teño que marchar na metade dos meus días, estou posto ás portas do Xeol para o resto dos meus anos.


Con isto quedará expiada a iniquidade de Xacob, este será o seu froito, que afastará o seu pecado: cando El deixe en anacos as pedras dos seus altares, cando non se levanten imaxes de Axerah nin estelas cúlticas.


Mellor é o remate dun asunto có comezo; mellor é a paciencia cá fachenda.


Recorda ben que a miña vida é vento, e que o meu ollo non verá máis a ledicia!


David botou estas contas: —"Calquera día acabarei no poder de Xaúl. Non me queda outro remedio que escapar ó país dos filisteos. Entón deixará Xaúl de perseguirme por todo o territorio de Israel e quedarei a salvo da súa man".


O Señor está preto do aflixido, salva ó asoballado.


Xosé mantiña a seu pai, a seus irmáns e a toda a súa casa, conforme o seu número.


E dixo Israel: "Chégame con que o meu fillo Xosé viva. Irei velo, antes de morrer".


Os sufrimentos transitorios e leves prepárannos unha inmensa carga de gloria eterna por riba de toda medida.


Respondeulle Rubén: —"Se non che traio de volta a Benxamín, podes matar os meus dous fillos. Déixao nas miñas mans, que eu cho volverei".


Así fala o Señor: —Óense berros en Ramah, cantos de loito, choros de amargura: Raquel está a chorar polos seus fillos, non se quere consolar. Polos seus fillos, velaí o noso loito!


El comezou a cachear polo maior e acabou polo máis pequeno. E atopou a copa na saca de Benxamín.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan