14 Entón o Señor Deus díxolle á serpe: —"Porque fixeches isto, maldita sexas entre os animais e as feras todas do monte. Andarás arrastrada e comerás po toda a túa vida.
A serpe era o máis arteiro de todos os animais que o Señor Deus fixera. Díxolle á muller: —"Conque Deus vos prohibiu comer do froito das árbores do xardín?"
Falarás baixiño desde debaixo da terra, e o teu falar soará apagado desde o po, a túa voz será como un espírito de debaixo da terra, e o teu falar será un rechouchío desde o po.
O lobo e o año pacerán xuntos, e o león comerá palla coma o boi, pero a serpente terá de comida o po. Non farán mal nin provocarán matanza en todo o meu santo monte —dío o Señor—.
Separaredes os animais puros dos impuros, os paxaros impuros dos paxaros puros. Non vos contaminaredes con besta, nin ave, nin réptil que se arrastra polo chan, e que eu vos mandei refugar como impuros.
Que lamban o po coma a cobra, coma os que se arrastran pola terra; que saian tremendo dos seus buratos onda o Señor, noso Deus, que estarrezan e che teñan medo a ti.