Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Xénese 27:41 - Biblia SEPT

41 Esaú quedou aborrecendo a Xacob por causa da bendición que lle dera seu pai. E pensaba: —"O tempo do loito por meu pai xa se aveciña. Entón matarei a meu irmán".

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Xénese 27:41
34 Iomraidhean Croise  

Faláronlle a Rebeca das intencións de Esaú, seu fillo maior, e mandou chamar ó fillo máis novo, a Xacob, para dicirlle: —"Mira que teu irmán pensa vingarse e matarte.


Son indigno de tantos favores e da grande lealdade con que ti trataches o teu servo. Con só o meu caxato pasei este Xordán, e gora traio dous campamentos.


e, en véndoos, exclamou: —"Campamento de Deus é este". E púxolle a aquel lugar o nome de Mahanaim.


Teño bois, ovellas, servos e servas; e mándollo dicir ó meu señor para pedirlle o seu favor".


A esa idade expirou. Morreu e foise xuntar cos seus, vello e satisfeito de vivir. Enterrárono os seus fillos Esaú e Xacob.


Vírono eles desde lonxe e, antes de que chegase, matinaron matalo.


Seus irmáns, ó dárense conta de que seu pai o prefería, colléronlle xenreira e non podían falar de boas con el.


Dixéronlle os irmáns: —"Seica queres ser o noso rei e fas conta de dominarnos?" E aborrecérono aínda máis, por culpa dos soños e da súa interpretación.


Despois da morte de seu pai, os irmáns de Xosé pensaron: —"A ver se Xosé nos garda rancor, e nos paga agora o moito mal que lle fixemos".


Despois mandou ós médicos seus, servidores que embalsamasen a seu pai, e os médicos embalsamaron a Israel.


Os seus servidores sacárono do carro, trasladárono a outro e levárono a Xerusalén onde morreu. Enterrárono na tumba dos seus antepasados. Todo Xudá e Xerusalén gardou loito por Ioxías.


verto diante del a miña queixa, conto diante del o meu apuro.


Como por amigos e irmáns andaba de aquí para alí, como en dó pola nai, estaba triste e murcho.


Vale máis a migalla dos xustos cá opulencia dos malvados,


Porque as súas pernas corren ó mal, danse présa a esparexer o sangue;


Irmán ofendido péchase máis ca unha fortaleza, e as liortas son ferrollos de castelo.


trama perversidades e matina o mal, e sempre anda a espallar liortas;


Non te alporices axiña, que a xenreira acouga no colo dos necios.


Por manteres xenreira perpetua e por atacares os fillos de Israel coa forza da espada no tempo do seu desastre, no tempo en que a súa iniquidade chegou á fin,


Os fillos de Israel choraron por Moisés nas chairas de Moab trinta días, completaron así os seus días de pranto como loito por Moisés.


Noutrora fomos tamén nós toleiráns, rebeldes, extraviados, escravos de moitas cobizas e praceres, vivindo na maldade, na envexa, odiados e cheos de odio uns para os outros.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan