El respondeulle: —"Cento trinta son os anos da miña peregrinación. A miña vida é curta e chea de traballos, e non alcanza a onde chegou a vida de meus pais na súa peregrinación".
Darán espanto mesmo os tropezos do chan e amedrentaranse as rúas. Cando floreza a amendoeira e o saltón se pouse e non teña a alcaparra o seu amargor, porque o home camiña para a morada eterna e xa roldan polo adro as carpideiras.
Por máis que críe cen fillos e viva unha morea de anos; por moitos que sexan os seus días, se non pode fartar a súa fame de felicidade, nin acada sepultura, coido eu que máis sorte ten un aborto,
E non lle deu nela herdanza ningunha, nin sequera un pé de terreo, mais prometeulle que lla daría en propiedade, e despois del á súa descendencia, aínda que non tiña fillos.