Xénese 2:8 - Biblia SEPT

⁸ O Señor Deus plantou un xardín en Edén, cara a oriente, e puxo nel ó home que formara.

Xénese 2:8 Iomraidhean Croise

Xénese 13:10

Lot levantou os ollos e reparou na veiga do Xordán, toda ela regada. (Isto era antes de que Deus destruíra Sodoma e Gomorra). Ata chegar a Soar era o mesmo ca un xardín do Señor, coma a terra de Exipto.

Xénese 3:23

E botou ó home do xardín de Edén, para que cultivase a terra da que fora tirado.

Xénese 3:24

E despois de botalo do xardín, puxo no oriente querubíns con espadas flamexantes, para cortarlle o paso cara á árbore da vida.

Xénese 4:16

Caín saíu da presenza do Señor e estableceuse en Nod, ó oriente de Edén.

2 Reis 19:12

Por acaso salvaron os seus deuses os países que destruíron os meus pais, Gozán, Harán, Résef e os fillos de Edén que estaban en Telasar?

Isaías 51:3

Cando o Señor console a Sión e a todas as súas ruínas, fará do deserto coma o Edén e da estepa coma o xardín do Señor, contento e ledicia haberá nel, acción de grazas e son de cántigas.

Ezequiel 27:23

Harán, Caneh e Edén eran os que traficaban con Sabá, Asur e Kilmad a túa mercadoría;

Ezequiel 28:13

ti vives no Edén, o xardín de Deus, toda sorte de pedras preciosas son o teu valo: cornalina, topacio, augamariña, crisólito, berilo e ónix; zafiro, rubí e esmeralda, e o ouro que hai en ti é por causa da túa fermosura, e do teu esplendor; foi preparado para ti o día que fuches creado.

Ezequiel 31:16

Fixen que co estrondo da súa caída se estremecesen as nacións, cando o fixen baixar ó reino dos mortos cos que baixaban ó Abismo; consoláronse nas profundidades da terra todas as árbores do Edén, e o escollido e o mellor do Líbano, todas as árbores ben regadas de auga.

Ezequiel 31:18

E, así, a quen te parecías en gloria e grandeza entre as árbores do Edén? Farante baixar xunto coas árbores do Edén ás profundidades da terra, e deitaraste no medio dos incircuncisos, xunto cos pasados pola espada. Tal será o Faraón e todo o seu exército —é o meu Señor, Iavé, quen fala—.

Xoel 2:3

Diante del un lume devora, detrás del un incendio consome. Antes del o país era coma un xardín de recreo, despois del, un deserto desolado, onde nin sequera haberá refugallo.