Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Números 14:2 - Biblia SEPT

2 Todos os fillos de Israel murmuraron contra Moisés e Aharón, e toda a xente dicía: —"Oxalá morrésemos no país do Exipto! Oxalá morrésemos neste deserto!

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Números 14:2
31 Iomraidhean Croise  

El seguiu polo deserto, un día de camiño. Alí foi sentar debaixo dunha xesta, e pediu a morte, dicindo: —"Xa chega, Señor. Quítame a vida, pois non vallo eu máis cós meus pais".


Por que non morrín eu fóra do seo, ó saír do útero non expirei?


Desprezaron a terra cobizable, non creron na súa palabra.


Murmuraron nas súas tendas, e non obedeceron ó Señor.


Lembraba a alianza en favor deles e, no seu amor, compadecíase.


Dixéronlle a Moisés: —"Seica non había sepulturas en Exipto, para que nos fixeses vir morrer no deserto? Que ben nos fixeches con sacáresnos de Exipto?


O pobo murmuraba contra Moisés e preguntaba: —"Que imos beber?"


Pero o pobo, sedento, seguía queixándose por auga a Moisés: —"Por que nos sacaches de Exipto, para facernos morrer de sede, a nós, ós nosos fillos e á nosa habenza?"


Pois agora, Señor, tírame a vida, pídocho!; porque para min é mellor morrer que vivir.


Cando o sol apertaba, mandou Deus un abrasador vento soán, e o sol deulle na cabeza a Xonás, que se sentía esmorecer. Entón desexou con ansia a morte e dixo: Éme mellor morrer que vivir.


Aconteceu que o pobo comezou a queixarse a oídas do Señor. Oíuno o Señor, e alporizouse. O lume do Señor acendeuse contra aquel, e devorou un extremo do campamento.


Se ti me tratas a min así, é mellor que me mates, tírame a vida, pídocho de favor, se atopei graza ós teus ollos, para que deste modo non vexa eu tanto mal".


Lembrámonos do peixe, que de balde comiamos en Exipto, dos cogombros, dos melóns, dos allos porros, das cebolas e dos allos.


Todo aquel xentío se puxo a berrar, laiándose, e pasou toda a noite chorando.


todos aqueles homes que viron a miña Gloria e os prodixios que fixen no Exipto e no deserto, e me tentaron xa por dez veces, sen escoitaren a miña voz,


É pouco obrigarnos a subir dun país que deita leite e mel, e facernos morrer no deserto, para que, enriba, pretendas tamén señorearte de nós?


O día seguinte, toda a comunidade dos fillos de Israel murmurou contra Moisés e Aharón, dicindo: —"Vós matastes o pobo do Señor!"


Como non había auga para a comunidade, xuntáronse contra Moisés e contra Aharón.


O pobo levantouse contra Moisés e laiouse con berros, dicindo: —"Oxalá perecésemos, cando pereceron os nosos irmáns diante do Señor!


Para que fixestes vir á comunidade do Señor a este deserto, para morrermos nel nós e o noso gando?


E murmuraba o pobo contra Deus e contra Moisés: —"Por que nos fixestes saír de Exipto para morrermos no deserto, pois falta o pan, non hai auga, e a nosa alma sente noxo dese alimento tan miserable?"


Nin murmuredes, coma algúns deles e pereceron vítimas do Exterminador.


Levantastes calumnias baixo as vosas tendas, dicindo: Polo odio que o Señor nos ten, foi polo que nos sacou do país de Exipto, para nos entregar ao poder dos amorreos, para que nos fagan desaparecer.


E cando o Señor vos mandou saír de Cadex Barnea, dicíndovos: Subide e tomade posesión da terra que eu vos entreguei, vós rebelástesvos contra a orde da boca do Señor, voso Deus; non vos fiastes del nin lle fixestes caso á súa voz.


Pero quen foron os que se rebelaron, cando oíron? Acaso non foron todos os que, grazas a Moisés, saíron de Exipto?


Sonvos murmuradores, ándanse a queixar decote, camiñan seguindo as súas cobizas, os seus labios pronuncian verbas abraiantes, afagan as persoas buscando o propio interese.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan