7 Outra caeu entre silvas, pero ó medrar a silveira, afogouna.
Producirache silvas e abrollos, e terás que comer herbas silvestres.
Ollade o que lles di o Señor ós homes de Xudá e de Xerusalén: —Desarmádevos a vós mesmos, que sodes campos ermos, e non sementedes cardos.
O que cae na silveira, vén ser aquel que escoita a Palabra; pero as preocupacións do mundo e o engado das riquezas afogan a palabra e queda sen dar froito.
Outra parte caeu na silveira, e ó medraren as silvas afogárona.
Outra parte caeu na silveira, e, ó medraren as silvas, afogárona, e non a deixaron dar froitos.
Tede conta de vós mesmos; non sexa que vos atordedes na borracheira, na libertinaxe e nas preocupacións da vida, e de súpeto caia sobre vós aquel día;
Os das silvas son os que a escoitan; pero por mor das preocupacións, riquezas e praceres da vida, non chega a madurecer.
Outra caeu entre as pedras, pero xermolou, secou, por non ter lentura.
Outra caeu en boa terra, e xermolou dando o cento por un. A continuación exclamou: Quen teña oídos para oír, que escoite.