7 Chegou o día dos Ácimos, e había que inmolar o año pascual.
No mes primeiro, desde a tarde do día catorce ata a do vinte e un, comeredes pan ácimo.
Gardarédelo ata o catorce deste mes e, entre lusco e fusco dese día, inmolarao a comunidade toda de Israel en asemblea.
Aproximábase a festa dos Ácimos, chamada tamén a Pascua.
El aceptou, e andaba vendo a ocasión de entregárllelo sen que a xente se decatase.
Purificádevos do vello fermento, para serdes unha masa nova, coma pans ácimos que sodes. Pois o noso año pascual, Cristo, xa foi inmolado.