5 como esta viúva me está amolando, voulle facer xustiza, para que non me siga toleando toda a vida".
Eles enviáronme catro veces o mesmo recado, e eu deilles a mesma resposta.
Pero el non respondeu palabra. Achegándoselle os seus discípulos, rogábanlle: Despídea, que vén berrando detrás de nós.
Desde logo que, se non se levanta para llos dar por se tratar dun amigo, cando menos por ser teimudo, erguerase e hallos dar.
Na mesma vila había tamén unha viúva, que acudía a el dicíndolle: "Faime xustiza fronte ó meu contrario".
Os que ían diante empezaron a rifarlle, para que calase pero el aínda berraba máis alto: Fillo de David, ten mágoa de min!
O contrario, castigo duramente o meu corpo e trátoo coma un escravo: non vaia suceder que despois de lles predicar ós outros, quede eu descualificado.
E, como ela se poñía pesada coas súas queixas de todos os días e o atormentaba, ata chegar a ter anguria de morte o seu espírito,