4 Ora! Xa sei o que vou facer para que cando me despidan haxa quen me acolla na súa casa!".
non sexa que, farto, renegue dicindo: —"Quen é ese, o Señor?"; ou que, empobrecido, roube, aldraxando o nome de Deus.
Que aparvado está o meu pobo: a min non me recoñece; son fillos aparvados, non as pensan; son espelidos para facer o mal, non saben facer o ben.
O administrador púxose a cavilar: "E agora que vou facer, que quedo sen traballo? Cavar, non podo; e botarme a pedir, dáme vergonza.
Vaise, e chama por cada un dos debedores do seu amo e pregúntalle ó primeiro: "Ti canto lle debes ó meu amo?".
Por iso eu avísovos: Facede amigos coas riquezas inxustas, para que cando vos falten, vos acollan nas moradas eternas.
esta sabedoría non vén de arriba senón que é da terra, animal, endiañada.