Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Lucas 16:3 - Biblia SEPT

3 O administrador púxose a cavilar: "E agora que vou facer, que quedo sen traballo? Cavar, non podo; e botarme a pedir, dáme vergonza.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Lucas 16:3
26 Iomraidhean Croise  

Moito arrela o nugallán, mais en van; en troques, a arela dos dilixentes vese cumprida.


O camiño do preguiceiro ten por sebe as silveiras, o vieiro do recto está ben achanzada.


O neglixente no seu traballo é irmán do destrutor.


A preguiza leva ó sono, mais o indolente pasará fame.


O preguiceiro non ara no outono: busca despois a colleita, e nada.


O que consente ó seu criado desde pequeno, ó remate sairalle respondón.


Que faredes no día das contas, e no da devastación que xa vén desde lonxe? Xunto a quen correredes a pedir socorro? Onde deixaredes as vosas riquezas?


os profetas profetizan con mentira, os sacerdotes asoballan ó levantaren as súas mans, e o meu pobo está contento vivindo deste xeito. Que fará cando chegue o desenlace?


Que prepararedes para o día da xuntanza, para o día da festa do Señor?


Anoitecendo xa, díxolle o dono da viña ó administrador: Chama os xornaleiros e págalles o xornal: empézasme polos últimos e acabas polos primeiros.


E chegou a Xericó. Cando saía cos seus discípulos e outra moita xente, Bartimeo, o fillo de Timeo, un cego pobre de pedir, estaba sentado a carón do camiño.


Púxose entón a cavilar: "Como vou facer, que non teño onde meter o froito?"


Chamou por el e díxolle: "Que é iso que sinto falar de ti? Dáme conta da túa administración, que quedas despedido".


O pé da súa porta xacía un pobre, chamado Lázaro, todo cuberto de chagas,


Resulta que morreu o pobre, e levárono os anxos ó seo de Abraham. Morreu tamén o rico, e enterrárono.


Ora! Xa sei o que vou facer para que cando me despidan haxa quen me acolla na súa casa!".


El durante moito tempo non lle fixo caso ningún; pero despois cavilou: "Aínda que non temo a Deus nin respecto o home,


Entón os veciños e os que antes o viran andar a pedir preguntaban: Non é este o que estaba sentado pedindo?


Había alí un home tolleito de nacemento, que levaban e poñían todos os días cabo da porta chamada Fermosa, para que pedise esmola ós que entraban no templo.


Pero érguete, entra na cidade, e xa se che dirá o que tes que facer.


Porque chegou ós nosos oídos que algúns de vós andan descamiñados e por riba de non traballaren nada, entremétense nas cousas dos demais.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan