Fólgate, rapaz novo, na túa mocidade aleda o corazón no tempo da xuventude, sigue os impulsos do teu ánimo e o que cobicen os teus ollos! (Sabendo non obstante que de todo te ha chamar Deus a render conta).
Se con miras simplemente humanas loitei coas feras en Éfeso, cal sería o meu proveito? Se os mortos non resucitan, comamos e bebamos, que mañá morreremos.
Os ricos deste mundo mándalles que non sexan fachendosos, nin poñan a esperanza na riqueza incerta, senón en Deus, que nos dá para gozar de todas as cousas con gran abundancia.
Pois o tempo pasado foi máis que de abondo para vivirdes vós en plan pagán, afeitos como estabades á luxuria e ós vicios, ás orxías, esmorgas, borracheiras e infames idolatrías.
canta gloria e praceres ela tivo, dádelle outro tanto en tormentos e loito. Porque ela di para si: Estou sentada nun trono de raíña, e nin estou viúva, nin verei o loito.
Guiounos alá e atopáronos ciscados polo campo, comendo e bebendo e facendo festa, pola gran facenda que levaran da terra dos filisteos e do país de Xudá.