Agora, pois, dille ó meu servo David que isto di o Señor dos exércitos: eu saqueite das mandas, de detrás dos rabaños, para que foses o xefe do meu pobo Israel.
Si, todas estas cousas fíxoas a miña man. Aí están todas elas! é o Señor quen fala. Pero hei de ollar por este, polo pobre, polo abatido de espírito e que treme ante as miñas palabras".
Daquela fixo este voto: —"Señor dos exércitos, se te fixas no acoramento da túa serva e lle dás un filliño, eu cedereillo ó Señor por todos os días da súa vida, e a navalla non tocará na súa cabeza".
El ergue da lama ó humilde e tira ó pobre da esterqueira, para o sentar entre os príncipes coma herdeiro dun trono de gloria; pois do Señor son os alicerces da terra e sobre eles asentou o universo.