42 exclamou Isabel, a grandes voces: Bendita ti entre as mulleres e bendito o froito do teu ventre.
Todos os pobos da terra terán bendición na túa descendencia, por me teres ti obedecido".
A súa gloria medra coa túa axuda; revístelo de honor e maxestade.
No meu corazón bole unha palabra fermosa: vou recitar unha cántiga para o rei; a miña lingua é lixeira, coma pluma de escribán.
Entrando onde estaba ela, díxolle: Alégrate, chea de graza, o Señor está contigo.
E en oíndo Isabel o saúdo de María, o neno brincoulle no ventre. Entón, chea do Espírito Santo,
Quen son eu para que me visite a nai do meu Señor?
porque reparou na súa humilde escraviña. Velaí: desde agora tódalas xeracións me van felicitar.
Dicían: Benia o que vén, coma rei, no nome do Señor. Paz no ceo, e gloria no máis alto!
A eles pertencen os patriarcas; e deles vén Cristo coma home. O Deus que está sobre todo, sexa bendito polos séculos. Amén.
co ollo posto en Xesús, o primeiro guía que leva á perfección a nosa fe. Porque el, sen lles dar importancia ás aldraxes, soportou a cruz por mor da ledicia que o agardaba e desde entón está sentado á dereita do trono de Deus.
Bendita sexa entre as mulleres Iael! —a muller de Héber, o quenita—, bendita entre as mulleres das tendas!