41 E en oíndo Isabel o saúdo de María, o neno brincoulle no ventre. Entón, chea do Espírito Santo,
Pero os nenos loitaban no seu ventre e ela queixouse: —"Se é así, para que vivo?" E foi consultar ó Señor.
Ti es quen me sacou do seo materno, quen me achegou ós peitos de miña nai;
Será grande ante o Señor e non beberá nin viño nin licor. Desde o mesmo ventre da súa nai estará cheo do Espírito Santo.
Entrou na casa de Zacarías e saudou a Isabel.
exclamou Isabel, a grandes voces: Bendita ti entre as mulleres e bendito o froito do teu ventre.
Pois ó que chegou o teu saúdo ós meus oídos, brincou de alegría a criatura no meu ventre.
Zacarías, o pai, cheo do Espírito Santo, profetizou dicindo:
Entón Xesús, cheo de Espírito Santo, volveu do Xordán, e o Espírito levouno deserto adiante,
Quedaron cheos do Espírito Santo e puxéronse a falar noutras linguas, conforme lles concedía o Espírito.
Entón Pedro, cheo do Espírito Santo, díxolles: Xefes do pobo e anciáns,
Polo tanto, irmáns, escollede de entre vós sete homes de bo creto, cheos de Espírito e sabedoría, e poñerémolos para este oficio.
Pero el, cheo do Espírito Santo e cos ollos cravados no ceo, viu a gloria de Deus e a Xesús de pé á dereita de Deus,
Entón Ananías, poñéndose en camiño, entrou na casa, e impoñéndolle as mans, díxolle: Irmán Saulo, quen me manda é o Señor Xesús, que se che apareceu cando viñas polo camiño, para que recobres a vista e te enchas do Espírito Santo.
Non vos emborrachedes con viño, que leva á libertinaxe; en vez diso enchédevos de Espírito,
Caín en arroubo o día do Señor e oín detrás miña un berro forte, coma dunha trompeta,