O meu Señor, Deus dos Exércitos, destruirá a morte para sempre, enxugará as bágoas de todas as caras, afastará de todo o país a vergonza do seu pobo. Si, díxoo o Señor.
O día aquel, sete mulleres collerán un só home. Diranlle: "Comeremos o noso pan e vestiremos o noso manto, con tal de que poidamos levar o teu apelido: quítanos a nosa deshonra".
Pola fe e por considerar merecente de fe ó que lle prometera descendencia, el, aínda que estaba fóra da idade axeitada e aínda que a mesma Sara era estéril, recibiu poder para fundar descendencia.
E engadiu: "O que che pido é o seguinte: que me deixes dous meses ceiba, para que vaia vagando polos montes, chorando coas miñas amigas a miña virxindade".