Con púrpura violácea, escarlata e carmesí, e con liño fino fixeron as vestiduras sagradas para o servizo do santuario, e os ornamentos sacros de Aharón, como ordenara o Señor a Moisés.
Cun cordón de púrpura violácea suxeitaron os aneis do peitoral cos do efod, de xeito que o peitoral quedase por enriba do cíngulo do efod e non se soltase del, como mandara o Señor a Moisés.
O cíngulo saía do efod, e era da feitura deste: de ouro, de púrpura violácea, escarlata e carmesí, e de liño fino torcido, como mandara o Señor a Moisés.
Mandou logo que se lle aproximasen os fillos de Aharón e vestiulles as túnicas, apertándollelas cos cíngulos e cubriunos coas mitras, como lle mandara o Señor.
Despois Moisés colleu o peito do carneiro e fixo o xesto de ofrecemento ó Señor, por ser esta a porción do carneiro que lle pertencía a Moisés, como lle mandara o Señor no sacrificio da consagración.