Velaí: son coma o coaño: queimaraos o lume: non salvarán as súas vidas do poder da chama, non serán brasa para cocer opan, nin lume para sentarse a carón.
Como as linguas de lume devoran o restrollo e a chama destrúe a pallugada, así a súa raíz volverase podre, e os seus abrollos voarán coma o coaño, pois rexeitaron a instrución do Señor dos Exércitos e desprezaron a palabra do Santo de Israel.
Coma o zunido dos carros de guerra, corren sobre os cumes dos montes, coma o estalar do lume no incendio que consome o restrollo, coma un pobo poderoso, preparado para a guerra.
A casa de Xacob será lume, a casa de Xosé, labarada, e a casa de Esaú servirá de estopa, que prenderá neles e consumiraos, e non haberá sobrevivente da casa de Esaú. Si!, díxoo o Señor.