22 Esta deulle a luz un fillo, ó que lle puxo o nome de Guerxom, pensando: —"Son forasteiro en terra allea".
—"Eu son un forasteiro, que reside entre vós. Dádeme aquí un sepulcro en propiedade, para enterrar nel á miña finada".
Cando ían vagabundos de nación en nación, de reino en reino,
Somos ante ti estranxeiros e adventicios, coma foron os nosos pais. Son coma a sombra os nosos días sobre a terra, e non dan esperanza.
Eu son na terra un forasteiro: non me escondas os teus mandatos.
Ti castigas os homes para escarmento e como a traza roes a súa fermosura: soamente un sopro son os homes.
Cando o neno era xa grande, levoullo á filla do faraón, que o adoptou coma seu fillo. Púxolle por nome Moisés, dicindo: —"Das augas o saquei".
Non oprimirás as viúvas nin os orfos.
Moisés colleu a súa muller e os seus fillos, montounos nun asno e volveu para Exipto. Na man levaba Moisés a vara de Deus.
Non venderedes as herdades para sempre, pois a terra é miña, e vós sodes peregrinos e forasteiros onda min.
Cando tal sentiu, escapou e viviu coma estranxeiro na terra de Madián, onde tivo dous fillos.
E os fillos de Dan erixiron o ídolo que tiñan; e Ionatán —fillo de Guerxom, o fillo de Menaxés— e mais seus fillos, foron sacerdotes da tribo de Dan ata o día do exilio do país.
Ana embarazou e logo pariu un fillo, a quen lle puxo o nome de Samuel, porque llo pedira ó Señor. A volta dun ano,