Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Efesios 2:3 - Biblia SEPT

3 Entre eles viviamos daquela tamén todos nós, satisfacendo os nosos baixos instintos, cumprindo os baixos desexos e os caprichos dos instintos, sendo naturalmente fillos da ira, coma os mais.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Efesios 2:3
54 Iomraidhean Croise  

Adam tiña cento trinta anos cando xerou un fillo, imaxe súa e semellante a el. Púxolle o nome de Xet.


O ver o Señor que a maldade dos homes medraba na terra e que todos os seus pensamentos eran só para o mal,


Agradoulle ó Señor o recendo e decidiu: —"Non maldicirei a terra outra vez por mor dos homes, por máis que a súa inclinación tenda cara ó mal desde a súa mocidade. Non ferirei outra vez a todos os seres vivos, como acabo de facer.


Quen tirará o puro do impuro? —Ninguén!


Vai un home ter razón ante Deus? Pode ser puro o nacido de muller?


Eu recoñezo o meu pecado e teño sempre presente a miña culpa.


Todos nós coma rabaño andabamos perdidos, cada un polo seu camiño. Pero o Señor puxo nel a iniquidade de todos nós.


pero moi axiña as preocupacións do mundo, o engano das riquezas e mais as ambicións, asolágana, afógana, e queda sen froito.


Estes, non naceron do sangue, nin da vontade da carne, senón de Deus.


Vós sodes de voso pai o Satán, e queredes realizar os desexos de voso pai. Este foi asasino desde o comezo e non afincou na verdade, que nel non hai verdade. Se fala falsidade, fala do seu, pois é mentireiro e pai da mentira.


Nas xeracións pasadas permitiu a todas as nacións seguiren os seus propios camiños;


Por iso Deus abandonounos ás cobizas dos seus corazóns e chegaron a envilecer os seus propios corpos,


Porque vós fostes noutrora desobedientes a Deus, pero agora conseguistes a misericordia por desobediencia deles.


En lugar diso vestídevos do Señor Xesús Cristo, e non lles fagades caso ós baixos apetitos.


Cando os pagáns, con non teren Lei, practican naturalmente o que manda a Lei, entón aínda faltándolles a Lei, eles son lei para si mesmos.


Porque, se cando eramos aínda inimigos, fomos reconciliados con Deus mediante a morte do seu Fillo, moito máis, xa reconciliados seremos salvos pola súa vida.


Con máis razón logo, agora que xa estamos xustificados polo seu sangue, seremos por El salvos da ira.


Que non domine o pecado o voso corpo mortal, para obedecerdes as súas cobizas.


Pois sei que non é o ben o que mora en min, é dicir, na miña condición irredenta, porque o querer está dentro de min, pero o obrar o ben, non.


E que, se Deus, querendo mostrar a súa ira e dar a coñecer o seu poder, soportou con moita paciencia ós que eran obxecto de reprobación, listos xa para a destrución;


Porque quen te fai máis distinguido? Que tes ti que non o recibises? E se o recibiches, a que vén gabarse coma se non o recibises?


Xa que tales promesas temos, meus amigos, limpémonos de toda inmundicia de corpo ou de espírito e completemos a santificación no temor de Deus.


Mais a Escritura pinta todo encadeado polo pecado, de maneira que a promesa se lles cumpra ós que cren en Xesús Cristo mediante a fe.


e neles camiñabades daquela seguindo os criterios deste mundo e seguindo ó príncipe do poder do aire, do espírito que agora actúa nos fillos desobedientes...


isto é, que vos ispades do home vello da vida anterior, que vai esmorecendo, seducido polas súas arelas;


Tamén vós estabades noutro tempo afastados e manifestabades cos vosos feitos a vosa profunda hostilidade;


Non queremos, irmáns, que esteades desinformados verbo dos mortos, para que non vos agoniedes coma os outros, os que non teñen esperanza.


Polo tanto, non adormezamos coma os demais; máis ben, esteamos vixiantes e manteñamos o propio control.


Os que se queren facer ricos caen en tentacións e trapelas e en moitas cobizas, todas perigosas, que botan os homes a perder e á ruína.


Noutrora fomos tamén nós toleiráns, rebeldes, extraviados, escravos de moitas cobizas e praceres, vivindo na maldade, na envexa, odiados e cheos de odio uns para os outros.


Coma fillos obedientes, non vos axeitedes ós desexos de antes, cando viviades na ignorancia,


Os seus ollos non se enchen de adulterar nin se cansan de pecar; andan á caza dos acabados de converterse, coñecen todas as mañas da cobiza, naceron para a maldición.


Pois con discursos que soan moi ben pero que non din cousa ó caso e aproveitando as paixóns lascivas da carne, cazan ós que hai pouco se apartaron dos que vivían no erro.


Porque todo o que hai no mundo as inclinacións ó mal, os ollos que endexamais nunca se enchen e o orgullo que dá ter moitos cartos non vén do Pai, senón que vén do mundo.


E, con todo, comunícovos un mandamento novo: esta novidade é verdadeira sexa polo que a Xesús toca, sexa polo que vos toca a vós, porque a escuridade vai desaparecendo e brilla xa a luz verdadeira.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan