—Si que es belida, miña amada, si que es belida! Os teus ollos son pombiñas por entre o teu veo. Os teus cabelos, un fato de cabuxas que baixan serpeando do monte Galaad;
—Estaba eu a durmir, pero o meu corazón en vela, cando chama petando o meu amigo. —"Ábreme, meu cariño, miña amada, miña pomba, todo o meu ben! Porque teño a cabeza toda enchoupada de orballo, de pingotiñas da noite os meus rizos".
pero agora Deus reconciliouvos pola morte do corpo perecedoiro do seu fillo, para vos presentar santos diante del, sen chata e irreprensibles ós seus ollos.