Sobre as túas murallas, Xerusalén, fixen poñer vixiantes, que durante todo o día e durante toda a noite, non estarán calados un momento, son os que fan que o Señor se lembre, e non descansan no voso favor.
Xesús preguntoulle: Muller, por que choras? A quen buscas? Ela, coidando que era o xardineiro, díxolle: Señor, se o levaches ti, dime onde o puxeches, que eu o collerei.
Facédelles caso e sometédevos ós vosos dirixentes, que eles se desvelan pensando en vós. Xa que teñen que dar contas de vós, que as dean con alegría e non xemendo, que estes xemidos non vos farían ben ningún.