Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Cantares 2:3 - Biblia SEPT

3 —Coma a maceira entre as árbores da fraga tal é o meu amigo entre os mozos. A súa sombra devezo por me sentar pois é doce o seu froito ó meu padal.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Cantares 2:3
34 Iomraidhean Croise  

No meu corazón bole unha palabra fermosa: vou recitar unha cántiga para o rei; a miña lingua é lixeira, coma pluma de escribán.


Ti es o máis fermoso dos nacidos de home, os teus labios deitan a graza; por iso Deus te bendí para sempre.


Do mestre do coro, segundo "Non destrúas". Poema de David. Na caverna, fuxindo de Xaúl


Os ceos proclaman, Señor, as túas marabillas, a asemblea dos santos, a túa fidelidade.


O que habita ó agarimo do Altísimo e mora á sombra do Omnipotente,


—Si que es ti belido, meu amigo, e ben garrido! Frondoso é o noso leito,


Sostédeme con tortiñas de uvas pasas, confortádeme con mazás, que doente vou de amor!


A túa ramaxe é un paraíso de granados, cheo de froitos exquisitos.


—Ergue, vento de nordesía! Ven ti, vento galopante! Venteade o meu xardín: que espalle os seus aromas! Que veña o meu amigo ó seu xardín, que coma daquel froito que cobiza!


e o seu bicar, tan doce. Todo el é de arelar! Tal é o meu amigo, tal o meu compañeiro, meniñas de Xerusalén.


e nas viñas habemos de espertar; veremos se xa xermola a vide, se xa agroman as flores e están a abrochar os granados; alí hei darche os meus agarimos.


Salomón tivera unha viña en Baal-Hamón e cedeuna ós parceiros, que lle han arrendar polo froito ata mil siclos de prata.


O que é a miña viña, sérveme só a min! Para ti os miles, Salomón, e dálles aínda douscentos ós que che gardan as rendas!


—Quen é esta que sobe da estepa do brazo xa do seu amigo? —Baixo a maceira esperteite, onde túa nai te deu a luz, onde por ti sufriu quen te xerou.


pois fuches refuxio para o pobre, e para o miserable na súa angustia acubillo para escapar da tormenta, sombra para se librar da calor. Pois o bufido dos poderosos é como a tormenta no inverno,


Entón cada un será como un refuxio contra o vento, un pendello para o temporal, coma regos de auga nun sequeiro, coma a sombra dun penedo nunha terra reseca.


O día aquel o abrollo do Señor servirá de honra e gloria; e o froito da terra será o orgullo e honor dos escapados de Israel.


Unha tenda que será sombra para o día contra a seca e refuxio e cuberto contra o trebón e mais a chuvia.


A beira do río, nunha marxe e noutra, medrará toda clase de árbores froiteiras: a súa follaxe non murchará, e a súa froita non acabará, senón que cada mes dará unha nova colleita, pois as augas do río son as que saen do santuario; por isto a súa froita servirá para comer, e as súas follas servirán para remedios.


A viña está seca e a figueira murcha, a granada, tamén a palmeira e mais a maceira, todas as árbores do campo están murchas. Si, secou a ledicia dos fillos de Adam.


co ollo posto en Xesús, o primeiro guía que leva á perfección a nosa fe. Porque el, sen lles dar importancia ás aldraxes, soportou a cruz por mor da ledicia que o agardaba e desde entón está sentado á dereita do trono de Deus.


E díxolles a silveira ás árbores: se con sinceridade me unxides para ser o voso rei, vídevos acubillar á miña sombra; pero se non é así, que saia lume da silveira, que devore ós cedros do Líbano.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan