2 A besta que vin semellaba unha pantera pero as patas eran coma as do oso e a boca coma a boca do león. O dragón deulle a súa forza, o seu trono é o seu gran poder.
El volveuse para atrás, mirounos e maldiciunos no nome do Señor. Entón saíron dous osos da carballeira e esnaquizaron a corenta e dous de entre os rapaces.
Poderá cambiar a súa pel o etíope? O leopardo poderá cambiar a súa pelaxe pintada? O mesmo vós, seredes capaces de obrar ben, estando afeitos á ruindade?
por iso feriraos o león que sae da selva, devoraraos o lobo que sae da carpaceira, unha pantera está á espreita das súas cidades, esnaquizará a todos os que saian delas, porque multiplicaron os seus pecados e as súas apostasías.
Así di Iavé: "Como salva o pastor das fauces do león dúas patas ou un anaco de orella, dese xeito hanse salvar os israelitas que moran en Samaría, coma un pé de diván ou un cabezal de leito.
Os seus cabalos son máis áxiles cás panteras, máis mordedores cós lobos da tarde. Os seus cabalos galopan, si, os seus cabaleiros veñen de lonxe, voan coma a aguia que se lanza a pico para devorar.
Exerce, baixo a ollada da primeira besta, a súa completa vontade: fai que toda a terra e os seus habitantes adoren a primeira besta, que curara da súa ferida mortal.
Os dez cornos que viches, son dez reis, que aínda non recibiron a dignidade de reis; pero han recibir xuntamente coa besta poder coma de reis, anque só por unha hora.
Colleron presos a besta e mais o falso profeta que estaba con ela: o que fixo os prodixios, cos que descamiñou ós que recibiron a marca da besta e adornaron a súa imaxe; botáronos vivos ós dous na lagoa de xofre ardendo.
sei que onde vives é onde Satán ten o seu trono e que te mantés firme comigo e non negaches a fe en min nin cando Antipas, o meu mártir que tamén fiaba en min, caeu asasinado aí onda vós, onde vive Satán.