Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Apocalipse 1:4 - Biblia SEPT

4 Eu, Xoán, deséxovos ás sete igrexas de Asia graza e paz de parte do que é, o que era e o que está a vir, de parte dos sete espíritos que están diante do seu trono;

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Apocalipse 1:4
41 Iomraidhean Croise  

Primeiro que os montes xurdisen, e que fosen formados a terra e o mundo, desde sempre e por sempre es ti Deus.


Deus respondeulle a Moisés: —"EU SON O QUE SON". E engadiu: —"Diraslles así ós israelitas: EU SON mándame onda vós".


Descansará sobre el o Espírito do Señor, espírito de sabedoría e discernimento, espírito de consello e fortaleza, espírito de ciencia e temor do Señor.


Quen obrou e fixo isto? O que convoca á existencia ás xeracións desde un principio. Eu, o Señor, o Primeiro. Tamén cos derradeiros estarei eu.


Porque así fala o Altísimo, o Excelso, o que reside na sala do seu trono, que ten de Nome o Santo: "Eu resido no templo celeste, (pero) tamén co humillado e co de espírito abatido, para reanimar o espírito dos abatidos, e para revitalizar o corazón dos humillados.


El seranos conservado para sempre, mentres haxa muller que dea a luz; o resto dos seus irmáns volverá, e serán devoltos os fillos de Israel.


Si, velaí a pedra que puxen diante de Iehoxúa: sobre esta pedra única hai sete ollos: nela vou esculpir o seu gravado —é o Señor dos Exércitos quen fala— e no mesmo día quitarei a iniquidade deste país.


A quen desprezou o día dos pequenos comezos? Que se alegren ó ver a pedra da chumbada na man de Zerubabel. Estes sete bicos son os ollos do Señor que percorren toda a terra".


O anxo respondeu: "Estes catro saen na dirección dos ventos do ceo, despois de estaren na presenza do Señor de toda a terra.


No principio existía a Palabra, e a Palabra estaba onda Deus, e a Palabra era Deus.


Isto durou dous anos, de xeito que sentiron a palabra do Señor todos os habitantes da Asia, xudeus e gregos.


Partos, medos, elamitas, xente da Mesopotamia, Xudea, Capadocia, Ponto, Asia,


A todos os predilectos de Deus, que estades en Roma, chamados a serdes santos, deséxovos graza e paz de parte de Deus noso Pai e do Señor Xesús Cristo.


desexámosvos graza e paz de parte de Deus, noso Pai, e do Señor Xesús Cristo.


graza e a paz de Deus noso Pai e do Señor Xesús Cristo.


Xesús Cristo é o mesmo onte e hoxe e será o mesmo sempre.


Todo bo regalo e toda dádiva perfecta vén de arriba, do Pai dos luceiros, en quen nin hai cambios nin tempos de sombras.


Revelación de Xesús Cristo que Deus lle outorgou, para que el lles mostrase ós seus servos o que ten que acontecer axiña. E fíxoa coñecer, mandándolla polo seu anxo ó seu servo Xoán,


que dicía: "o que vas ver escríbeo nun libro e mándallelo ás sete igrexas: á de Éfeso, á de Esmirna, á de Pérgamo, á de Tiátira, á de Sardes, á de Filadelfia e á de Laodicea".


O velo, caín ós seus pés coma morto. Pero el puxo a súa man dereita sobre min e díxome: "Non teñas medo. Eu son o Primeiro e o Ultimo,


O segredo misterioso das sete estrelas que ollas na miña man dereita e dos sete candelabros de ouro é este: as sete estrelas son os anxos das sete igrexas e os sete candelabros son as sete igrexas.


Eu son o Alfa e o Omega, di o Señor Deus, o que é, o que era e o que está a vir, o que todo o sostén.


Eu, Xoán, voso irmán e compañeiro no sufrimento, no reino e na esperanza en Xesús, estaba na illa chamada Patmos, por cousa da palabra de Deus e do testemuño de Xesús.


Entón oínlle dicir ó anxo das augas: "Xusto es ti, que es e que eras, o Santo. Xustiza fas ó sentenciares deste xeito,


Ó anxo da Igrexa de Pérgamo escríbelle: Isto di quen ten a espada de dous fíos ben afiada:


Ó anxo da Igrexa de Tiátira escríbelle: Isto di o Fillo de Deus, que ten os seus ollos coma a chama do lume e os pés semellantes ó metal:


Ó anxo da Igrexa de Esmirna escríbelle: Isto di o Primeiro e o Ultimo, o que estivo morto pero volveu á vida.


Eu, Xesús, mandeivos o meu anxo, para que vos dese testemuño de todo isto que se refire ás igrexas. Eu son o renovo e a descendencia de David, o luceiro brillante da mañá".


Eu Xoán, son o que oín e vin todo isto. Cando o acabei de oír e ver, prostreime en adoración ós pés do anxo que mo amosaba.


Ó anxo da Igrexa de Sardes escríbelle: Isto di quen ten os sete espíritos de Deus e as sete estrelas: coñezo as túas obras: tes sona de estar vivo, pero estás morto.


Ó anxo da Igrexa de Laodicea escríbelle: Isto di o Amén, a testemuña fiel e lexítima, o comezo da creación de Deus:


Ó anxo da Igrexa de Filadelfia escríbelle: Isto di o Santo, o Verdadeiro, quen ten a chave de David, quen, se el abre, ninguén pecha, e, se el pecha, ninguén abre:


Do trono saían lóstregos, berros e trebóns. Sete fachos de lume ardían diante do trono, que son os sete espíritos de Deus.


E cada un destes catro animais tiña seis ás, cheas de ollos en todo o arredor e por fóra. Non tiñan acougo nin de día nin de noite, proclamando: "Santo, Santo, Santo, Señor Deus, que todo o sostén, o que era, o que é e o que está a vir".


E vin no medio do trono e dos catro animais e diante dos anciáns, un Año en pé, coma se estivese degolado, con sete cornos e sete ollos, que son os sete espíritos de Deus, mandados a toda a terra.


E vin os sete anxos, que están sempre en pé diante do trono de Deus. Déronselles sete trompetas.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan