Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




1 Samuel 2:9 - Biblia SEPT

9 El garda os pasos dos seus amigos e afunde ós malvados nas tebras, que non é pola forza como o home se impón.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




1 Samuel 2:9
41 Iomraidhean Croise  

Empúxano da luz para a escuridade, refúgano do mundo.


Afúndeos todos a eito no po, encadéaos no máis oculto!


O coitado gaña nova esperanza e tápaselle a boca á iniquidade.


saberás o que é paz na túa tenda; percorrerás os eidos sen botares cousa en falta;


pois do camiño dos xustos coida o Señor, mentres vai á perdición o camiño dos malvados.


Entón fíxoos saír con prata e ouro, sen unha falta nas súas tribos.


El non deixa que esvare o teu pé, o teu gardián non dorme;


O Señor é o teu gardián, o teu arrimo, sempre á túa dereita.


O Señor garda as túas idas e voltas, agora e por sempre.


O Señor garda ós que o aman, pero desbota os malvados.


Fai brillar o teu rostro para o teu servo, sálvame, pola túa misericordia.


porque o Señor ama a xustiza e non abandona os seus fieis. Estes perdurarán, mentres a caste dos malvados é arrincada.


Cando digo: —"O meu pé tremelica", o teu amor, Señor, sostenme.


O Señor ama a quen aborrece a maldade, garda a vida dos seus amigos, líbraos das mans dos malvados.


A mente humana proponse un camiño, mais é o Señor quen afianza o paso.


gardando os vieiros da xustiza e coidando o camiño dos seus fieis.


pois o Señor estará ó teu carón e gardará da trampa o teu pé.


Velaí, por tanto, o que eu considero o mellor: o que ten conta é comer e beber e gozar da felicidade co que se gañou fatigándose baixo o sol, nos días contados que lle concede Deus a un. Pois tal é a súa herdanza.


De novo observei baixo o sol que non é dos veloces a carreira nin a guerra dos heroes, nin dos asisados o ter pan, nin dos entendidos a riqueza, nin o favor dos sabedores, senón que a ocasión e a sorte cáenlles por igual a todos.


Eu, o Señor, son o seu gardián, regareina decote, non se castigarán as súas débedas. Protexereina de día e de noite,


Reina no inferno, entra na escuridade, filla dos caldeos, xa que non se che volverá a chamar: "raíña de raíñas".


—Que facemos nós aquí sentados? Xuntémonos, subamos ás cidades amuralladas, fagamos loito alí porque o Señor, noso Deus, nolo manda facer; mándanos beber as bágoas dos nosos ollos, xa que pecamos contra El.


Se alguén se quere ensoberbecer, que se ensoberbeza disto: de apreciarme e terme en estima a min, pois eu son o Señor que obra a misericordia, e exerce o xuízo e a xustiza na terra. Nestes é en quen eu me comprazo —é o Señor quen fala—.


cando El pasa na inundación. (Kaf) Realiza a destrución nos que se levantan contra El, e ós seus inimigos perségueos na tebra.


Día de furor será o día aquel, día de angustia e apuros, día de desastre e desolación, día de tebras e escuridade, día de nubes e trebóns,


El repúxome: "Esta é a palabra do Señor acerca de Zerubabel, nestes termos: Non é polo poder, nin pola forza, senón polo meu Espírito —di o Señor dos Exércitos—.


Que o Señor te bendiga e te garde.


Pero ós fillos do Reino botaranos para fóra, á escuridade; alí será o pranto e o triscar os dentes.


Ora, sabemos que canto se di na Lei se refire ós que están baixo a Lei: para que toda boca quede pechada, e todo o mundo quede convicto ante Deus.


Ti si que amas o pobo, todos os santos do pobo están na túa man. Eles humíllanse ante os teus pés, e as túas palabras levántanos.


grazas á fe que vós tedes, estades protexidos polo poder de Deus en vistas á salvación que está para se manifestar, no intre final.


Son coma fontes secas, nubes mouras empurradas por unha tormenta: a negra escuridade está gardada para eles.


Xudas, servidor de Xesús Cristo e irmán de Santiago, saúda ós chamados, os benqueridos de Deus Pai e gardados para Xesús Cristo:


Ardentías do mar que rebotan coma escuma as súas porcalladas; estrelas errantes, ás que lles agardan unhas tebras pechas para sempre.


Queridiños, levado polo empeño que poño en vos escribir acerca da nosa común salvación, crin de necesidade dirixirme a vós para vos pedir un esforzo especial na loita pola fe que dunha vez por todas se lle entregou ó pobo santo.


Agora, meu señor, polo Señor e pola túa vida! O Señor impediu que chegases a verter sangue e que colleses a xustiza pola man. Que se vexan coma Nabal os teus inimigos e os que tentan facerche mal.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan