Quellu chì hè statu suminatu in u prunicaghju hè quellu chì hà intesu a parolla ma e primure di u mondu è l'inganni di a ricchezza assuffocanu a parolla chì si secca.
«Attenti à ch'elli ùn diventinu pisivi i vostri cori, causa di l'abusi, e briachine è i frastorni di a vita, è chì issu ghjornu ùn vi venga addossu, à l'impinsata
Ciò chì hè cascatu in li lamaghjoni, sò quilli chì anu intesu, è chì par via di i pinseri, di a ricchezza è di i piacè di a vita, par istrada sò assuffucati è ùn ponu maturà.