2 È truvedinu a petra vultulata da davanti à a tomba,
È eccu ch'ellu ci fù un gran terramotu: l'Anghjulu di u Signore fala da u celu, vene à vultulà u petronculu è posa annantu.
È u prima ghjornu di a sittimana, à l'albariumi, andedinu à a tomba cù l'arumati ch'elli avianu appruntatu.
è, intruti, ùn truvedinu più u catavaru di u signori Ghjesù.
Ghjesù, affannatu dinò, ghjunsi à a tomba; era una sapara sarrata cù una petra.
Tandu caccetini a petra; è Ghjesù alzeti l'ochji è dissi: «o Bà, ti ringraziu d'avè mi intesu.