16 Si lampò di faccia in tarra, à i pedi di Ghjesù, ringraziendu lu. Era un Samaritanu.
Sti dodeci, Ghjesù i mandò cumandendu li cusì: «Ùn pigliate e strade di l'altre nazione, è ùn entrate in nissuna cità samaritana.
Entrati in la casa, vedenu u zitellu cù Maria, a mamma. Si indinochjanu pè adurà lu, aprenu i so tisori è li offrenu rigali: oru, incensu è mirra.
È a donna intimurita è tremulone, sapendu ciò chì l'era successu, s'avvicinò, li si lampò à i pedi è li disse tutta a verità.
Tandu, Ghjesù rispose è li disse: «ùn funu risanati i dece? D'unde sò chjappi quill'altri nove?
Vistu cusì, Simon' Petru si lampede in ghjinochji davanti à Ghjesù, è disse: «o signore, alluntana mi ti chì sò un omu piccatore.»
Tandu a donna samaritana li dici: «comu: tù chì sè ghjudeiu, mi dumandi da bia à mè chì socu samaritana?» Chì trà i Ghjudei è i Samaritani ùn erani cusì di sittimana.
da chì tutti unorini u Fiddolu com'eddi unorani u Babbu; à chì ùn unora u Fiddolu, mancu unora u Babbu chì u mandeti.
I Ghjudei rispunditini è li dissini: «ùn dimu bè, chì tù sè un Samaritanu è chì tù ai un dimoniu?»