40 È Marta dava capu à tutti i faccendi di casa; ghjunsi è dissi: «o Signori, ùn ti faci nulla chì me surella m'abbii lasciata sola à dà capu à tuttu? Dì li ch'ella m'aiuti.»
Toccu a sera, i discepuli vensenu ind'è ellu dicendu: «desertu hè u locu, è l'ora hè trapassata; rimanda e folle in i so paesi, ch'elle si possinu cumprà da manghjà.»
Ùn ci voli micca à travaddà pà u cibu chì sparisci, ma pà u cibu chì ferma in a vita eterna, quiddu chì u Fiddolu di l'Omu vi darà; chì à eddu, u Babbu, Diu, li hà missu u so sugellu à dossu.»