3 I sureddi mandetini à dì à Ghjesù: «o Signori, eccu chì quiddu chì ti teni caru hè malatu.»
È u Signori a vidi, fù cummossu da a misericordia è li dissi: «ùn piegna.»
Ci era un malatu, Lazaru di Betania, u paesi di Maria è di a suredda Marta.
Cusì parlò, è poi li dissi: «u nostru amicu Lazaru si hè addurmintatu; ma partu à svighjà lu.»
Maria era quidda chì aia ribuccatu u parfumu addossu à u Signori è li aia asciuvatu i pedi cù i so capeddi; ed era malatu u frateddu, Lazaru.
Tandu Marta dissi à Ghjesù: «o Signori, sì tù ci fussi statu me frateddu ùn saria mortu;
Tandu i Ghjudei dissini: «imbeh! u tinia caru mì?»
Ghjesù tinia caru à Marta, à Lazaru è a suredda.
Voi mi chjameti “u Maestru” è “u Signori” è diti bè, chì socu eiu.
Unu di i discipuli era attavulinatu à cantu à Ghjesù, era quiddu chì Ghjesù tinia caru.